Adobe ka një vizion për një internet të mbushur me foto dhe video të paketuara me të dhëna shtesë që qartësojnë prejardhjen e tyre. Qëllimi kryesor i kompanisë është të zbusë përhapjen e dezinformatave vizuale, por sistemi mund të jetë gjithashtu një ndihmë për krijuesit e përmbajtjes që duan të mbajnë emrat e tyre të lidhur me punën e tyre.
I shpallur për herë të parë në vitin 2019, projekti i Adobe Content Authenticity Initiative (CAI) që atëherë ka publikuar një raport të shkurtër rreth planit për ndërtimin e kësaj teknologjie. Ndërsa tani ka futur sistemin në softuerin e vet dhe ka bashkëpunuar me redaksitë dhe prodhuesit e harduerit që mund të ndihmojnë në universalizimin e vizionit të tij.
Tani, kompania po njofton lëshimin e një pakete veglash me burim të hapur me tre pjesë për ta futur shpejt teknologjinë në duart e zhvilluesve. Mjetet e reja me burim të hapur të Adobe përfshijnë një JavaScript SDK për ndërtimin e mënyrave për të shfaqur kredencialet e përmbajtjes në shfletues, një mjet të linjës komanduese dhe një Rust SDK për krijimin e aplikacioneve për desktop, aplikacione celulare dhe përvoja të tjera për të krijuar, parë dhe verifikuar kredencialet e përmbajtjes së integruar.
Përderisa të dhënat EXIF ruajnë detaje rreth hapjes dhe shpejtësisë së diafragmës, standardi i ri regjistron gjithashtu informacione rreth krijimit të një skedari, duke përfshirë mënyrën se si është bërë dhe redaktuar. Dhe nëse realizohet vizioni i përbashkët i kompanisë, ato meta të dhëna, të cilave Adobe i referohet si “kredencialet e përmbajtjes”, atëherë do të shihen gjerësisht në platformat e mediave sociale, redaktorët e imazheve dhe faqet e lajmeve.
“Zbulimi [për keqinformimin] do të jetë një garë “armatimi” dhe, e dini, sinqerisht, që në këtë garë do të humbasin djemtë e mirë”, tha për TechCrunch Andy Parsons, drejtor i lartë i Adobe’s Content Authenticity Initiative (CAI). “Ne u përpoqëm në vend të kësaj të dyfishonim vërtetësinë e përmbajtjes, që është kjo ide për të provuar se çfarë është e vërtetë, si është bërë diçka, në rastet kur ka kuptim, kush e ka bërë atë”.
Standardi themelor, C2PA, është rezultat i një bashkëpunimi midis CAI të Adobe dhe partnerëve duke përfshirë Microsoft, Sony, Intel, Twitter dhe BBC. Wall Street Journal, Nikon dhe Associated Press i janë bashkuar gjithashtu kohët e fundit angazhimit të Adobe për të përhapur gjerësisht vërtetimin e përmbajtjes.
Me mjetet e reja, një platformë e mediave sociale mund të futë JavaScript-in e ofruar nga Adobe dhe të ketë shpejt të gjitha imazhet dhe videot e saj që shfaqin kredencialet e përmbajtjes, të cilat shfaqen si një ikonë e mausit në këndin e sipërm djathtas. Ky zbatim mund të marrë disa zhvillues disa javë në vend që të kërkojë një ekip të dedikuar dhe një ndërtim më të madh softuerësh.
Qëllimi kryesor i CAI-t është të zbulojë dezinformimin vizual në internet – mendoni për imazhet e vjetra të riqarkulluara që shtrembërojnë luftën në Ukrainë ose famëkeqin Nancy Pelosi “fakefake”. Por një zinxhir digjital i kujdestarisë mund të përfitojë gjithashtu krijuesit e përmbajtjeve, të cilëve u vidhet puna ose u vihet në shitje, një fenomen që ka dëmtuar artistët vizualë prej vitesh dhe tani po shkakton dhimbje koke në tregjet NFT.
Parsons vuri në dukje se CAI po merr gjithashtu një sasi të habitshme interesi hyrës nga kompanitë që prodhojnë imazhe dhe video sintetike. Duke futur meta të dhënat e origjinës në llojin e krijimeve të AI që po shohim nga modele si DALL-E, kompanitë mund të jenë të sigurta që ato imazhe gjeneruese nuk ngatërrohen lehtësisht për gjënë e vërtetë.
(artikulli i plotë gjendet në techcrunch.com)
