Transmetimin i një dokumentari në lidhje me fushatat dezinformuese kineze nga transmetuesi publik britanik BBC, ka bërë që këta të fundit të jenë cak i kritikave nga ambasada e Kinës në Londër.
Kohët e fundit ka pasur gjithashtu një seri mohimesh nga Pekini lidhur me raportet për burgosje të detyruar të popullsisë së saj pakicë Ujgure – gjë që i nxitur autoritetet kineze që të nisin një seri akuzash të pabazuara kundër mediave dhe organizatave të të drejtave të njeriut.
Në sulmin e fundit, një zyrtar kinez pretendoi në mënyrë të gabuar se njëri nga të intervistuar të etnisë Ujgure në një program të BBC, gjoja kishte qenë një aktore.
Por, çfarë taktikash përdor Kina në përhapjen e informacionit mashtrues dhe të rremë?
Rritja e propagandës anti BBC
Që nga mesi i shkurtit, pothuajse çdo ditë, ka pasur pothuajse çdo ditë janë transmetuar artikuj anti-BBC në mediat shtetërore kineze.
Kjo ka bërë që rregullatori i transmetimit në Mbretërinë e Bashkuar “Ofcom” të marr një vendim për të revokuar licencën për transmetuesin shtetëror të Kinës CGTN.
Për vite, Kina ka kritikuar gjerësisht mediat perëndimore për raportet mbi çështjet në Xinjiang dhe gjetkë në Kinë, duke thënë se ata nuk duhet të ndërhyjnë në “punët e brendshme” të Kinës.
Por këto sulme të fundit ka pasur një përshkallëzim të sulmeve të autoriteteve kineze ndaj mediave perëndimore.
Mediat kineze e kanë përshëndetur vendimin e qeverisë së tyre për ndalimin e kanalit botëror të BBC-së “News World”, megjithëse ky program ishte i disponueshëm vetëm në disa hotele ndërkombëtare dhe ndërtesa rezidenciale ku jetojnë të huajt.
Raportet nga mediat kryesore si Global Times të Kinës kanë kritikuar mentalitetin e “Luftës së Ftohtë” kur bëhet fjalë për Kinën – në tema që variojnë duke filluar nga rasti Hong Kong-ut, popullata Ujgure në Xinjiang dhe pandemia Covid-19.
Kur Kina po përballej me një reagim të ashpër për trajtimin e fazave të hershme të pandemisë vitin e kaluar, dhe disa zyrtarë amerikanë po lundronin teorinë se virusi mund të kishte shpëtuar nga një laborator i Wuhan, CGTN filloi të shtynte teorinë e saj të komplotit.
Pavarësisht mungesës së provave, ky medium kinez sugjeroi që virusi u krijua në një bazë ushtarake në Maryland në SHBA dhe u soll në Kinë nga ushtarët amerikanë gjatë një gare atletike.
“Ujku luftëtar” në rrjetet sociale
Në muajt e fundit, ekspertët e Kinës kanë vërejtur dhjetëra llogari të reja zyrtare dhe shumë aktive në rrjete sociale që përfaqësojnë ambasadat kineze dhe diplomatët kryesorë.
Kjo është bërë e njohur si diplomaci e quajtur me emërtimin “ujku luftëtar”. Llogaria më e njohur i përket Zhao Lijian nga ministria e jashtme kineze.
Ai shkaktoi polemikë në mars pasi shkroi artikuj në Twitter që sugjeronin se virusi Korona filloi në Shtetet e Bashkuara.
Këto cicërima janë shpërndarë më shumë se 40,000 herë dhe janë referuar në 54 gjuhë të ndryshme, thuhet në një hulumtim të Laboratorit Digjital “Forensic Research Lab”, pjesë e organizatës hulumtuese të Këshillit të Atlantik.
Hashtagët me këto postime janë shpërndarë edhe te përdoruesit e thjeshtë nëpër shtëpi dhe janë parë nga përdoruesit e rrjetit social kinez Weibo më shumë se 300 milionë herë.
Në dhjetor, Zhao Lijian u kritikua gjerësisht për shpërndarjen e një imazhi të rremë të një ushtari australian duke vrarë një fëmijë Afgan, për të cilin Kina refuzoi të kërkonte falje.
“Ushtria e tastierës”
Kina angazhon miliona qytetarë për të monitoruar internetin dhe për të ndikuar përmes internetit në opinionin publik në një shkallë masive. Këta rekrutë njihen si “ushtria 50 cent” – duke u bazuar në përfitimet që këta qytetarë i kanë nga postimet, për shkak se një postim i tyre paguhet me 0.5 yuan kinez.
Kjo “ushtri e tastierës” ka qenë prej kohësh aktive në platformat kineze të rrjeteve sociale. Qëllimi i tyre ka qenë të mbrojë në mënyrë agresive imazhin e Kinës jashtë shtetit.
Kur kjo ushtri bënë postime në gjuhën angleze përmes Twitter-it, mesazhet i drejtohen një auditori perëndimor, përfshi edhe grupet e njohura si “ferma karremi” (Troll farms) në Rusi të cilat ‘mbjellin, kultivojnë dhe shpërndajnë keqinformim’ të dedikuar për audiencën perëndimore.
Për lexuesin që nuk dyshon në këto prapaskena, këto llogari mund të duken si qytetarë patriotë që veprojnë në mënyrë të pavarur, por nuk do të jenë në gjendje të dijnë se shpesh ata marrin udhëzime nga autoritetet kineze.
Një shembull është mënyra në të cilën pamjet e protestave të dhunshme në Hong Kong në 2019 u promovuan në mediat sociale përmes kësaj “ushtrie tastiere” duke përdorur terma të tillë si “terrorizëm”, ndërsa mbulimi i protestave paqësore u censurua.
Në gusht të vitit 2019, Facebook dhe Twitter njoftuan se kishin larguar llogaritë e lidhura me një fushatë informacioni të mbështetur nga shteti kinez.
Nga Facebook u tha: “Edhe pse njerëzit që qëndronin pas kësaj veprimtarie u përpoqën të fshihnin identitetin e tyre, hetimi ynë gjeti lidhje me individë të lidhur me qeverinë kineze”.
Twitter identifikoi më shumë se 900 llogari nga Kina. Por këto ishin vetëm pjesëtarët më aktivë të fushatës, e cila përbëhet nga rreth 200,000 llogari tjera që mund të jenë më pasive.
